Opmerking: de tekst werd automatisch vertaald.
Hoe bevrijdend en plezierig het spel met dominantie en onderwerping ook kan zijn, het kan net zo riskant zijn als wanneer je de verkeerde partner tegenkomt. Hoe meer mensen hun onderdanige kant ontdekken, des te vaker zijn er gevallen waarin pseudo-dominante mensen BDSM als dekmantel gebruiken om hun eigen machtsfantasieën uit te leven. Onze gastauteur heeft haar eigen en andere ervaringen verzameld - en deze gebruikt als een kans om een boek te schrijven.
Een gastbijdrage door Lia Ophée
Eerste BDSM-stappen
Mijn intrede in de BDSM-scene was enkele jaren geleden.
Ik heb de eerste stappen alleen gezet, zonder contacten, zonder internet en zonder dat iemand me vertelde hoe gezond BDSM er eigenlijk uitziet. Mijn ervaringen waren overeenkomstig: Ik kwam een man tegen die me iets gaf dat op een drug leek. Ik wist dat dit soort BDSM relaties me pijn deden, maar ik kon er geen genoeg van krijgen. Na vijf maanden heb ik de relatie beëindigd - er moest een BDSM zijn op een gezonde, bevredigende manier.
In die tijd dacht ik dat ik een uitzondering was. Een geïsoleerde zaak, die veel pech had. Deze indruk heeft vele jaren geduurd - tot ik in 2018 toevallig een tweede individuele zaak tegenkwam, nog een uitzondering. Een andere jonge vrouw die soortgelijke ervaringen had gehad.
In de tussentijd was ik echter solide, dwaalde ik rond in de BDSM-scene als een vis in het water en begreep wat belangrijk was - en ik was begonnen om erover te schrijven.
Maar wat deze andere jonge vrouw me vertelde, heeft mijn perspectief verschoven naar deze scène, deze wereld waar ik zo van hield. Ik begon beter in de gaten te houden, om meer vragen te stellen. En tenslotte begon ik ook te schrijven over de duistere kanten van de BDSM-scene op mijn blog, over mijn eigen en andere misbruikervaringen. De resonantie was schokkend.
Binnen een paar dagen bereikte mij een golf van boodschappen van vrouwen die soortgelijke dingen hadden meegemaakt: misbruik, dwang, mishandeling of erger. Alles in het kader van (vermeende) BDSM.
Het was een zomeravond vorig jaar. Ik voelde de weals van de avond ervoor nog steeds op mijn huid (mijn nieuwe speelpartner had goed werk verricht), las nog zo'n boodschap en voelde de discrepantie bijna fysiek:
BDSM is een wonderlijke wereld vol genot. Maar het biedt een basis voor pseudo-dominante mensen die hun eigen machtsfantasieën willen uitleven en die gebruik maken van jonge, onervaren vrouwen (vaak ook mannen) die hun onderdanige neiging willen doorgronden.
En alles wat ik kon denken was:
Je zou er een boek over moeten schrijven.
Denken in plaats van lezen
Dus ik ruilde het gewas voor de veren en begon te schrijven. Om mijn ervaringen en die van anderen te delen - maar vooral om het voor onervaren, onderdanige vrouwen gemakkelijker te maken om op een risicobewuste manier aan de slag te gaan. Het is nooit mijn bedoeling geweest om zogenaamd universele stelregels te formuleren of te spreken met een expertise die ik niet heb.
Ik vroeg me liever af: Wat geeft u die vrouwen op weg die geen BDSM-ervaring hebben, misschien zelfs geen contacten, geen mogelijkheden voor uitwisseling? Zij die niet weten waarom 50 Shades of Grey ze op de een of andere manier niet meer willen laten gaan en die nu op zoek willen gaan naar zo'n das.... "Doms"?
Nou, ik denk dat ze het volgende krijgen: Er is geen stap-voor-stap gids, geen universele gids. Het gaat er niet om "te lezen hoe je een onderzeeër kunt worden" - maar om te leren je eigen weg te vinden. Om erachter te komen waar de zeer persoonlijke koorddansing plaatsvindt tussen pijn en plezier, knikken en voorzichtigheid, verlangen en realiteit, dronkenschap en risico.
Tussen "redelijk" en "onredelijk".
Belangrijk voor BDSM-beginners
Het is essentieel dat deze koorddanser zich ervan bewust is dat je als beginner nog steeds aandacht kunt besteden aan bepaalde dingen. Het zijn vooral deze dingen die ik in een boek heb proberen samen te vatten. Het resultaat is geen gids, maar een verzameling suggesties en stof tot nadenken voor BDSM-beginners op basis van talrijke ervaringen, waarvan iedereen zelf het nut kan beoordelen.
Natuurlijk zijn dingen als Covern en het gebruik van een Safeword een absolute must, vooral voor beginners. Er is echter nog veel meer dat verder gaat dan de voor de hand liggende veiligheidsmaatregelen: vooral in BDSM, bijvoorbeeld, is het belangrijk om aandacht te besteden aan de subtiele communicatie van de tegenhanger - in dit geval de kathedraal. Een paar voorbeelden:
De "echte onderzeeër"
Ik kreeg een bericht van een vrouw die 19 jaar oud was toen ze haar eerste "kathedraal" ontmoette. Hij legde haar regelmatig uit hoe "BDSM werkt", hoe "een echte onderzeeër" moet zijn. Dat ze "meer te verduren heeft als ze echt BDSM wil proberen" en dat ze zich aan bepaalde regels moet houden. BDSM is individueel en heeft een oneindig aantal facetten, variaties en eigenschappen. Een stap-voor-stap gids voor de introductie heeft net zo weinig zin als een gids voor de "weg naar de echte onderzeeër" of de "gids voor de beginnende natuurliefhebber".
Omdat: niets ervan bestaat. Er is geen "gouden boek van BDSM", geen "echte onderzeeër", geen universele regels.
Stimuleren van ambitie
Een andere vrouw schreef me dat ze zich "voorgoed niet opgewassen voelde tegen haar kathedraal". Onder andere omdat hij haar bleef vergelijken met zijn laatste relatie. Er waren zinnen als "Maar mijn laatste onderzeeër heeft ...." of "Ze wilde dat ook niet in het begin en later vond ze het leuk". Anderen leden aan onzekerheden en problemen met hun eigenwaarde. Hier las ik over uitspraken van de "Kathedraal" zoals "Kun je hem er echt niet verder in krijgen?" of "Was dat het al? Is dat alles wat je kunt nemen?"
De grens tussen spel en werkelijkheid
Vernedering en vernedering zijn populaire BDSM-elementen - maar ze kunnen diepere schade aanrichten dan een gewas. Een "jij kleine trut" is nog steeds prima tot spannend voor de meesten. Maar de grens wordt vaak bereikt wanneer verklaringen verwijzen naar de realiteit - en niet naar de spelcontext. Op het uiterlijk, "vaardigheden" in sekstechnieken of het vermogen om pijn te verdragen.
Vaak zijn het zulke uitspraken en subliminale boodschappen die ervoor zorgen dat onderdanige mensen verder gaan. Grenzen laten overschrijden en zich dan afvragen waarom ze het eigenlijk hebben laten gebeuren. Het is dit gevoel dat de drempel van BDSM tot misbruik vormt.
BDSM: Regels voor het overtreden van de regels
Ieder van ons heeft morele basisregels zoals "Man(s) slaan geen vrouwen" of "Man behandelt mensen met respect".
Zodra vaststaat dat deze regels niet langer van toepassing zijn in bepaalde, overeengekomen contexten, dat sommige vrouwen binnen een bepaald kader geslagen willen worden, dat sommige mensen seksueel worden opgewonden om vernederd te worden, staat men aan de vooravond van de BDSM-wereld.
BDSM leeft van het overtreden van de regels. Van het overtreden van deze morele regels in een consensuele setting. Er zijn echter regels die in acht kunnen worden genomen, zodat juist deze overtreding niet uit de hand loopt. Het is deze constante paradox waar BDSM op leeft: het gaat om gecontroleerd verlies van controle, gecontroleerd breken van regels.
Redelijk Onredelijk Onredelijk Onredelijk
Mijn advies aan mensen die deze neiging ontdekken: zoek het tot op de bodem uit! Maar BDSM (vooral in tijden van 50 Tinten Grijs) behandelt niet alleen als een buitengewone levensstijl, die je zonder aarzeling kunt uitproberen, maar misschien wel meer als ... een soort van extreme sport. Ontdek de risico's, deel ze met anderen, word je bewust van de gevaren die een van je persoonlijke zwakheden kunnen veroorzaken, en denk goed na over welke van de vele takken het beste bij je past. Doe mee met het onredelijke.
Maar gewoon.... redelijk.
